Instytut Awangardy został założony przez Fundację Galerii Foksal w 2004 roku. Jego podstawowym celem jest ochrona i udostępnianie studia Edwarda Krasińskiego szerszej publiczności. W pracowni-mieszkaniu, które Krasiński odziedziczył po pionierze sztuki awangardowej Henryku Stażewskim, zachowano unikatowy zespół prac, zaaranżowanych przez artystę w latach 1988–2002. Instalacja pozostaje niezmieniona od momentu śmierci Krasińskiego w 2004 roku. Jej głównym elementem jest niebieska taśma, scotch blue, naklejona przez Krasińskiego horyzontalnie na wysokości 130 cm, „wszędzie i na wszystkim". „Nie wiem czy to jest sztuka — komentował — ale jest to na pewno scotch blue, szerokość 19mm, długość niewiadoma".
Powstanie Instytutu Awangardy jest również związane z wybudowaniem szklanego pawilonu na przylegającym do studia tarasie. Utworzona w ten sposób nowa przestrzeń służy programowi wystaw i warsztatów edukacyjnych. Ta część projektu pozwala eksplorować wcześniejszą historię mieszkania znajdującego się na jedenastym piętrze w bloku przy Alejach Solidarności 64 — przede wszystkim działalność Stażewskiego.
Stażewski wraz z awangardową malarką Mewą Łunkiewicz-Rogoyską i jej mężem Janem Rogoyskim zamieszkali w studiu w 1962 roku. Wspólnie stworzyli jedno z nielicznych w ówczesnej Warszawie aktywnych środowisk artystycznych. Ich pracownia była wtedy miejscem barwnego życia towarzyskiego i spotkań artystów. W 1970 roku ze Stażewskim zamieszkał Krasiński — razem kontynuowali tradycję salonu artystycznego. Po śmierci Stażewskiego w 1988 roku jego konstruktywistyczne obrazy wypełniające wnętrze mieszkania, zostały przeniesione do muzeów. Opuszczona przez awangardowego twórcę przestrzeń zainspirowała Krasińskiego do stworzenia nowych prac, które w dużej mierze powstały w relacji do przestrzeni pracowni i jej historii. Stopniowo studio osiągało swój dzisiejszy kształt.
Pawilon na tarasie studia gości bardzo różnorodne wystawy, odczyty, warsztaty i sesje naukowe, które budują szeroki kontekst dla tradycji stworzonej przez Stażewskiego i Krasińskiego. Konfrontacja efemerycznych prac Krasińskiego z nowymi wystawami i krytyczną refleksją sprawia, że Instytut Awangardy to wyjątkowy eksperyment w dziedzinie współczesnego muzealnictwa.
Projekt rozbudowy studia I otwarcia Instytutu Awangardy zrealizowano dzięki donacjom córki artysty Pauliny Krasińskiej, dotacji Mondrian Foundation w ramach programu “Thinking Forward” i przekazanej przez Maurizia Cattelana nagrody im. Arnolda Bode.